Samen verder na het verlies van een kind

Inleiding

Het verlies van een kind kan een enorme impact hebben op de relatie van de ouders die een kind verliezen. Tussen de meeste ouders wordt de relatie hechter en krachtiger. Doordat je dit intense verdriet samen hebt kan je vaak steun en troost bij elkaar vinden. Alleen de partner weet wat je als verliezende ouder doormaakt. Dit verdriet is bijna niet te begrijpen voor de omgeving. Toch gebeurt nog vaak het tegenovergestelde. Uit cijfers is gebleken dat een groot percentage van de ouders uit elkaar gaat met als reden dat ze elkaar niet meer kunnen vinden na het verlies, Dit is natuurlijk heel verdrietig. Je krijgt dan te maken met twee ingrijpende verliezen en rouwprocessen. Ondanks dat ik er samen met mijn partner sterker uit ben gekomen konden wij als ouders ook goed begrijpen dat de relatie stuk kan gaan. Ieder persoon rouwt op een andere manier en in een ander tempo. De verschillen zullen al snel op te merken zijn in een relatie. Het is vaak moeilijk, maar juist door elkaar te respecteren en vrij te laten in dit proces hoef je niet uit elkaar te groeien. Gedurende de jaren na het overlijden van onze zoon zijn we tot belangrijke inzichten gekomen:

Verschil in rouwverwerking mag er zijn

Ieder persoon is uniek en ieder heeft een uniek rouwproces. De kans is heel klein dat je als ouders op dezelfde manier rouwt. Het kan zijn dat de ene ouder zijn gevoel wil uiten door veel te willen praten in de relatie, terwijl de ander hier geen behoefte aan heeft. Dit verschil kan zorgen voor veel frustratie en onbegrip. Verschillen zullen er altijd zijn. Als je als ouder een kind verliest word je in 1 keer op jezelf toegeworpen. Je kan niks anders doen dan een weg te vinden hoe jij er het beste mee om kan en wil gaan. Dit is vaak een persoonlijke zoektocht die je los beleeft van de partner. Als je elkaar blijft respecteren en de verschillen accepteert is de kans kleiner dat je uit elkaar groeit. Ook is het belangrijk dat ouders blijven communiceren. Als je ieder een eigen weg inslaat zonder te communiceren heeft dit een grote weerslag op de relatie. 

Verschil in het tempo van rouw mag er zijn

Het komt vaak voor dat de ene ouder zich in een andere fase van rouw begeeft dan de andere ouder. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat de ene ouder het verlies kan accepteren, terwijl de andere ouder nog worstelt met woede en onbegrip. Deze verschillen kunnen ook zorgen voor veel frustratie en onbegrip in de relatie. De laatste jaren wordt er gelukkig meer inzicht gegeven in het onderwerp rouw. Het lijkt alsof de taboe rondom het praten over rouw en overlijden langzaam wordt doorbroken. Dit is alleen maar positief, omdat ouders hierdoor ook een beter inzicht kunnen krijgen in de eigen manier van rouwen. Als je je bewust wordt van het eigen rouwproces en het rouwproces van de partner dan ontstaat er ook meer begrip. Dit is niet altijd even makkelijk. Het verlies geeft zoveel verdriet dat je ook extra gevoelig bent voor de dingen die in de relatie gebeuren. Het is goed om hier over te blijven communiceren en begrip te hebben voor het tempo van rouwen.

Je mag blijven investeren in de relatie los van het verlies

Tijdens de eerste periode na het verlies zal de relatie in het teken staan van het verdriet. Langzaam zal er weer ruimte komen om te kunnen investeren in de relatie. Ik weet nog goed dat wij op een gegeven moment weer samen leuke dingen gingen ondernemen. Dit voelde in het begin erg ongemakkelijk. We moesten toch bezig zijn met het verlies? Maar juist door samen leuke dingen te gaan ondernemen investeer je weer in de relatie. Je krijgt dan weer langzaam het besef dat je ook nog partners bent en dat je naast het grote verdriet ook gelukkig mag zijn met elkaar. Dit is een proces die je als ouders langzaam weer moet gaan ontdekken. Je mag als ouders ook weer lachen en gelukkig zijn. Schuldgevoelens horen daarbij, maar op den duur zijn het twee processen die naast elkaar lopen. Enerzijds bestaat het gedeelde verdriet, maar anderzijds ben je ook nog partners die het leuk met elkaar mogen hebben.

Los van de individuele rouwprocessen bestaat er ook een gezamenlijk proces

Toen mijn zoon net was overleden kon ik niks met het woord ‘proces’. Ik kreeg regelmatig te horen dat de manier waarop ik ermee omging hoorde bij een normaal rouwproces. Pas jaren later ben ik in gaan zien dat de rouw wel degelijk gefaseerd was en een proces was. De echte rouw is nu sinds een aantal jaren voorbij, maar het verdriet zal levenslang bestaan. We hebben allebei een individueel proces doorlopen en zijn er op verschillende manieren mee omgegaan. Uiteindelijk hebben we elkaar de ruimte gegeven om het verlies te verwerken op een eigen persoonlijke manier. Los hiervan hebben we ook een manier gevonden om er samen mee om te gaan. Zo hebben we bepaalde rituelen in het gezin verweven en is Beau nog steeds een onderdeel van het gezin. Het heeft een tijd geduurd voordat we een manier vonden om er gezamenlijk mee om te gaan, Maar juist is het fijn om Beau een onderdeel te maken van het gezin. Hij is er maar heel even geweest, maar zal altijd in ons gezin blijven bestaan.

Aandacht en respect hebben voor elkaars rouwproces

Het is makkelijker geschreven dan gedaan, maar het is een moeilijke en zware weg die je als partners moet bewandelen. Je kan je behoorlijk in de steek gelaten voelen door de partner als deze geen respect en aandacht heeft voor de manier waarop je er als ouder mee omgaat. Toch is het hebben van aandacht en respect voor elkaar hulpvol en kan je manieren vinden om er samen sterker uit te komen. Als je je beseft dat je partner ook worstelt met zijn eigen verdriet dan zit er niks anders op dan hem / haar vrij te laten en elkaar te accepteren. Ons ego wil vaak dat we gehoord en getroost worden door de partner. Maar hoe kan een partner je troosten als hij / zij zelf nog worstelt met het eigen verdriet? Er komt een periode dat je ruimte voelt om weer aandacht te geven aan elkaar. Het verlies van een kind is zo aangrijpend. Er zijn geen handleidingen geschreven, maar het hebben van respect voor elkaar brengt je dichter tot elkaar.